Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος

Πριν από λίγες μέρες η χώρα μας γιόρτασε την 28η Οκτωβρίου, δηλαδή την Ιταλική εισβολή στην χώρα μας που σήμαινε και την είσοδο της στον μεγαλύτερο πόλεμο που έχει κάνει ποτέ η ανθρωπότητα, δηλαδή τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Θα ήθελα να γράψω ότι προσπερνάω το γεγονός ότι ίσως είμαστε η μόνη χώρα της παλιάς Ευρώπης, για να θυμηθούμε τον χαρακτηρισμό του Ράμσφελτ, που γιορτάζει την είσοδο της στον καταστροφικότερο πόλεμο της Ανθρωπότητας, για να ειρωνευτώ λιγακι: ίσως είναι ευχάριστο το γεγονός ότι πέθαναν μερικές εκατονάδες χιλιάδες συμπατριώτες μας, αλλά και οι Αλβανοί γιορταζουν το δικό τους Όχι (Yo! στα Αλβανικά)1 αλλά εκεί βρίσκεται το ζουμί του ποστ μου: Το συμπέρασμα αυτού του πολέμου. Εμείς φτιάξαμε παραμυθάκια του στυλ “Ο Ουίνστον Τσώρτσιλ είπε ότι οι ήρωες πολεμάνε σαν Έλληνες”, προφανώς δεν αμφισβητώ τον ηρωισμό των Ελλήνων στα βουνά της Πίνδου ούτε ότι ο ΕλληνοΙταλικός πόλεμος ήταν η πρώτη ήττα των δυνάμεων του Άξονα αλλά αμφισβητώ το ηθικό δίδαγμα αυτού του πολέμου: Στο σχολείο που πήγα (το Ευρωπαϊκό Σχολείο Βρυξελλών 1) μας έμαθαν: Plus Jamais Ca (ποτέ ξανά αυτό), δηλαδή να μην ξανακάνει η Ανθρωπότητα την ίδια βλακεία μιας και 50 εκατομμύρια νεκροί παρά είναι πολλοί πόσο μάλλον που 6 εκ από αυτούς πέθαναν στα κολαστήρια των κέντρων εξόντοσης των Ναζί.

Σε αυτό το σημείο θα κάνω μία ιστορική παρένθεση: η Ευρωπαϊκή Ένωση ιδρύθηκε με σκοπό να μην ξαναπολεμήσουν οι Ευρωπαϊκές χώρες μεταξύ μας και πράγματι πέτυχε τον σκοπό της μιας και πόλεμος στην Δυτική Ευρώπη έχει να γίνει από τότε.

Πιστεύω ότι είναι τραγική η οπτική σκοπιά με την οποία βλέπουμε τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. και η απόδειξη ήταν οι πόλεμοι που ακολούθησαν την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας: Όλες οι Δημοκρατικες χώρες κατέκριναν περισσότερο την Σερβία μιας και οι Σέρβοι ξεπέρασαν τα άλλα έθνη στα εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας εκτός από τους Έλληνες. Πολλοί θα μου πούν ότι και οι Σέρβοι είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι αλλά δεν θα δεχτώ το επιχείρημα: Ένας εγκληματίας είναι εγκληματίας και πρέπει να καταδικαστεί. Θα μου πείτε ότι το παίζω έξυπνος μιας και κανένας στενός συγγενής μου δεν είνα ιή ήταν, ευτυχώς, εγκληματίας κατά της Ανθρωπότητας, αλλά θέλω να πιστεύω ότι αν κάποιος συγγενής μου είχε κάνει εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας θα δεχόμουνα την καταδίκη του.

1. Το Αλβανικό Όχι είναι διπλό μιας και οι γείτονες μας υπέστησαν και την Ιταλική αλλά και την Ελληνική εισβολή/κατοχή.