Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

Πως καταστρέφεται μία χώρα.

Ολοκληρωτικά...

Ολοι γνωρίζουμε ότι η Ελλάδα βιώνει τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση, εν καιρό ειρήνης, στην ιστορία της. Το κράτος χρειάζεται επειγόντως χρήματα και τα βρήκε με τις συμφωνίες που έκανε με την τρόικα. Ο όρος που έθεσε για να μας δανείσει είναι να κάνουμε πολλές μεταρρυθμίσεις στην οικονομία μας, πολλές από τις οποίες έπρεπε να είχανε γίνει εδώ και καιρό αλλά δεν είναι το θέμα του ποστ μου.

Η λογική(;) αντίδραση των θιγόμενων είναι οι διαδηλώσεις και οι απεργίες. Κάτι θεμιτό για μία Δημοκρατία αλλά αυτό το προνόμιο το έχουν μερικοί μόνο εργαζόμενοι, δηλαδή οι εργαζόμενοι στον Δημόσιο Τομέα, όμως ούτε αυτό είναι το θέμα του ποστ μου.

Μερικά πράγματα είναι απλά, ο καλύτερος τρόπος για να ξεφύγει μία χώρα από μία οικονομική κρίση είναι να αυξήσει την παραγωγή πλούτου, ο καλύτερος για να καταστραφεί είναι να τον μειώσει. Αυτό γίνεται με τις απεργίες ή ακόμα χειρότερα με τις καταλήψεις.

Θα δώσω δύο παραδείγματα: πρώτον, η μητέρα μου μέχρι το τέλος του μήνα πρέπει να βγάλει τον αριθμό ΑΜΚΑ και μπορεί να τον βγάλει από τα ΚΕΠ, μόνο που οι εργαζομενοί του έχουν κάνει κατάληψη στο Δημαρχείο μας... Δεύτερον, πρέπει να επισκευτώ διάφορους γιατρούς αλλά τα ιατρεία τους είναι στο κέντρο πως θα πάω όταν η κίνηση στη πόλη είναι κόλαση μιας και απεργούν οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ και οι ιδιοκτήτες ταξί;

Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν είχε δηλώσει ότι 2 πράγματα είναι ατέρμονα: το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία αλλά για το πρώτο δεν είναι σίγουρος, τι θα έλεγε αν ζούσε στην Ελλάδα του 2011;